Saturnus avondster
–
SterHemel
app
MijnHemel
–
Hemel vannacht
–
Weer
–
Maansverduisteringen
–
Maanfasekalender
–
Zon en Maan
–
Vragen over de Maan
–
Op / onder
–
Astrokalender
–
Hemelkaart
–
Zonsverduisteringen
<< 15 september 1951 — 5 augustus 1952 >>
|
Gedeeltelijke maansverduistering op 10/11 februari 1952 |
|
|
Tweet @hemel_waarnemen volgen |
|
In de nacht van zondag 10 op maandag 11 februari 1952 vindt een gedeeltelijke maansverduistering plaats.
De Maan beweegt zich dan door de schaduw van de Aarde, zodat er op een deel van het maanoppervlak geen direct zonlicht meer valt en het lijkt alsof er een hap uit de Maan is genomen.
De eclips is in zijn geheel zichtbaar vanuit Nederland en België.
De verduistering heeft een grootte van slechts 0.09 in de kernschaduw.
De eclips begint om 23:07 uur en staat bij het maximum, om 1:40 uur, op een hoogte van circa 52° (in Utrecht).
De eclips eindigt om 4:13 uur.
Deze maansverduistering is niet bijzonder indrukwekkend, omdat de Maan de kernschaduw
nauwelijks raakt, waardoor het maanoppervlak minimaal verduisterd is (bijna overal op de zichtbare zijde van de Maan valt nog tenminste een beetje zonlicht).
Tijdens het maximum is echter duidelijk een klein "hapje" uit de Maan genomen.
De rest van de Maan bevindt zich op dat moment in de bijschaduw,
en op die plaatsen van het maanoppervlak valt nog tenminste een beetje zonlicht.
Voor een uitleg over het ontstaan van een maansverduistering, zie de pagina Hoe ontstaat
een maansverduistering? in de veelgestelde vragen.
Het kaartje in Figuur 3 laat de verduistering zien. Op de kaart zijn de kernschaduw (umbra, donkere cirkel in het midden van het kaartje) en bijschaduw (penumbra, de minder donkere ring om de kernschaduw) van de Aarde weergegeven, met een afbeelding van de Maan voor verschillende momenten. De kaart is gemaakt in horizontale projectie, dat wil zeggen dat boven aan de hemel (het zenit) ook boven aan het kaartje is en geldt ruwweg voor onze streken. De nummers in het kaartje komen overeen met de tabel onder de afbeelding. In de tabel staan de gedetailleerde gegevens van de eclips. |
|
| Figuur 3: Kaart van de eclips van 11 februari 1952 |
| Tabel: Details van de eclips voor een waarnemer in Utrecht | |||||||||||
|
11 februari 1952, 01:40: Gedeeltelijke maansverduistering.
Groottes: penumbra: 1.206, umbra: 0.089. Hoogte: 51.5°. De hele eclips is zichtbaar vanuit de Benelux. |
|||||||||||
| Afstand | ____Maan____ | __Zon__ | |||||||||
| Gebeurtenis | Datum | Tijd | Maan-schaduw | Hoogte | w.r. | Hoogte | |||||
| 1: Gedeeltelijke eclips in bijschaduw begint: | 10/02 | 23u06m55s | 1°26’46” | 47.6° | ZO | -46.1° | |||||
| 2: Gedeeltelijke eclips in kernschaduw begint: | 11/02 | 01u03m52s | 0°53’44” | 52.7° | Z | -51.6° | |||||
| 3: Maximum eclips: | 11/02 | 01u40m03s | 0°51’07” | 51.5° | ZZW | -50.6° | |||||
| 4: Gedeeltelijke eclips in kernschaduw eindigt: | 11/02 | 02u16m20s | 0°53’45” | 49.1° | ZZW | -48.2° | |||||
| 5: Gedeeltelijke eclips in bijschaduw eindigt: | 11/02 | 04u13m12s | 1°26’50” | 35.8° | WZW | -34.8° | |||||
|
Diameters van de Maan: 29’36”, umbra: 1°17’52”, en penumbra: 2°24’00”. Dichtste nadering tussen de Maan en het centrum van de schaduw: 0°51’07”. De Maan staat ten noorden van het centrum van de aardschaduw. De eclips duurt 05u06m17s, de verduistering in de kernschaduw duurt 01u12m27s. Maan: opkomst: 17u09m, ondergang: 08u20m. Zon: ondergang: 17u42m, opkomst: 08u05m. Δt: 30.0s Zie deze uitgebreide tabel voor gegevens voor een aantal plaatsen in België en Nederland. |
|||||||||||
Het kaartje in Figuur 4 laat de eclips zien in zogenaamde equatoriale coördinaten. Deze kaart geldt voor een denkbeeldige waarnemer in het centrum van de Aarde. Op dit kaartje is niet het zenit boven, en de horizon horizontaal, maar het noorden (ongeveer de poolster dus) is boven, en de horizon staat scheef. Het verschil met Figuur 3 is dat de Maan nu niet draait en in een rechte lijn beweegt. Deze draaiing en het gekromde pad in Figuur 3 ontstaan door het gebruik van horizontale coördinaten. De Maan komt in dat geval schuin naar boven op en gaat schuin naar beneden weer onder, waardoor de rotatie ontstaat en de Maan geen rechte lijn lijkt te volgen (zie Figuur 1 op deze pagina).
|
| Figuur 4: Equatoriale kaart van de eclips van 11 februari 1952 |
<< 15 september 1951 — 5 augustus 1952 >>
Zie ook:
Lijst met alle maansverduisteringen
Uitleg bij maansverduisteringen
Hoe ontstaat een maansverduistering?
|
|
|
Tweet @hemel_waarnemen volgen |
Saturnus avondster
–
SterHemel
app
MijnHemel
–
Hemel vannacht
–
Weer
–
Maansverduisteringen
–
Maanfasekalender
–
Zon en Maan
–
Vragen over de Maan
–
Op / onder
–
Astrokalender
–
Hemelkaart
–
Zonsverduisteringen